Ақпараттық қауіпсіздік Өзбекстан ұлттық қауіпсіздігін қамтамасыз ету жағдайында

Авторлар

  • Н. Умарова «Білім карвони» мемлекеттік емес ғылыми мекемесі, Өзбекстан, Ташкент қ.

DOI:

https://doi.org/10.26577/IRILJ.2023.v104.i4.05
        131 158

Аннотация

Мақала мемлекеттің ақпараттық егемендігін оның ұлттық қауіпсіздігін қамтамасыз етудің алғы шарты ретінде сақтау мәселелеріне арналған. Зерттеу саласының тұжырымдамалық аппараты қарастырылып, «ақпараттық қауіпсіздік», «ақпараттық соғыс», «деструктивті насихат», «ақпараттық соғыс» және т.б. терминдердің ғылыми түсіндірмесі берілген.

Еліміздің ақпараттық өрісін сыртқы зиянды әсерлерден қорғау – оның ұлттық мүдделер аясына жататын мемлекеттің негізгі міндеті екені атап өтілді.

Өзбекстанда ақпараттық қауіпсіздікті қамтамасыз етуде белгілі тәжірибе жинақталған, бұл процестің заңнамалық, ұйымдастырушылық және институционалдық негіздері жасалған. Дегенмен, уәкілетті құрылымдардың қызметі стратегиялық маңызы бар ақпараттық жүйелер мен желілерді қорғауға көбірек бағытталған, ал идеологиялық экспансияға қарсы тұру мәселесі олардың назарында қалып отыр. Республика билігі ұлттық мүддеге нақты қауіп төндіретін фейк пен деструктивті үгіт-насихатпен күресу бойынша кешенді, үйлестірілген жұмыс жүргізбей отыр.

Мақалада өзбек БАҚ сегментінде ресейлік үгіт-насихат әңгімелерін насихаттаудың нақты жағдайлары қарастырылады. Өзбекстанның ақпараттық қауіпсіздік жүйесінің осал тұстары көрсетілген және оларды жою бойынша практикалық ұсыныстар берілген, олар ақпараттық шабуылдар, кибердиверсиялар, жедел әрекет етудің кірістірілген механизмі бар сырттан манипуляциялық әрекеттер туралы алдын ала ескерту жүйесін құруды қамтиды. және мұндай қауіптерді тоқтату; тиісті заңнамалық базаны жетілдіру және Өзбекстандағы ақпараттық қауіпсіздіктің тұтас тұжырымдамасын қабылдау; деструктивті насихатқа қарсы тұру үшін отандық БАҚ әлеуетін күшейту.

Жүктелулер

Как цитировать

Умарова, Н. (2023). Ақпараттық қауіпсіздік Өзбекстан ұлттық қауіпсіздігін қамтамасыз ету жағдайында. Халықаралық қатынастар және халықаралық құқық сериясы, 104(4), 40–48. https://doi.org/10.26577/IRILJ.2023.v104.i4.05